۱۳۹۳ مهر ۲۸, دوشنبه

نخستین گام برای پایان انزوای بین المللی و ظالمانهٔ کردستان ترکیه

کرمهای عثمانی لجنزار اسلام (اشّک و هئرسیز تورک لر) برای نخستین بار منزوی شدند و تمامی تلاشها وسیاستهای بین المللی آنها برای «تروریست»(کفر زمانه و لقلقهٔ زبان حکومتها) خواندن فرزندان ستمدیدهٔ سرزمین ماد با شکست مواجه شد.
اردوغان زنازاده و پدر لجستیکی و نوکر عقیدتی «محمد رسول الله دوّم» (البغدادی)؛ پس از تلاشهای پیگیر برای کشتار فرزندان سرزمین ماد در «کوبانی قهرمان» شکست خورد. امّا کمکهای تسلیحاتی و بیمارستانی آمریکا نه تنها برای دلاور زنان و دلیر مردان کوبانی؛ «نوش داروی پیش از مرگ سهراب» است ....... بلکه یک سیلی محکم بر چهرهٔ کثیف «راهزنان کراواتی عثمانی» نیز هست. این روز را گرامی بدارید .... نه تنها برای «کوبانی قهرمان» ..... بلکه به خاطر شکسته شدن «انزوای فرزندان اسیر سرزمین ماد در ترکیهٔ عثمانی».
اکنون زمان بارور تولد دوبارهٔ «فروهرتیش بزرگ» است تا تمامی فرزندان سرزمین ماد را متحد کند.
این زمان را غنیمت شمارید .... آنچه که اکنون در حال شکل گیری است؛ چه بسا در آینده هرگز شکل نگیرد....
«فروهرتیش بزرگ» یعنی کسی و یا اندیشه ای و یا حزبی که بتواند موقعیت را «شکار» کند و فرزندان گرسنه اش را خوراک دهد. احزاب و اندیشه های متعلق به دورهٔ «دایناسورهای لنینی و استالینی» و «احزاب قبیله ای کردی» را با تبلیغ اندیشهٔ «ملّت کرد»؛ به زیر کشید؛ زیرا ما در عصر دایناسورها زندگی نمیکنیم.
اگر «فروهرتیش بزرگ» سرزمین ماد را را از استیلای ۵۰۰ سالهٔ آشوریان نجات داد و امپراطوری «آشوریان تکفیری» را به خاک ذلّت نشانید و در پی آن «کوروش بزرگ» (نیمه ماد - نیمه پارس) آن اندیشهٔ کثیف را به گورستان تاریخ سپرد. اکنون این شمایید که پرچم «فروهر» را و «درفش کاویانی» را باری دیگر بردارید و بیفرازید و بنیانگذار دوبارهٔ «اتحادیهٔ سرزمینهای آریایی» باشید .... به همانگونه که «فروهرتیش بزرگ» بود.
«محمد رسول الله دوّم» را بر خاک سیاه نشانید و مانند «یزدگرد سوّم احمق».... تنها «نامه» اش را پاره نکنید..... بلکه زبانش را از حلقومش بیرون کشید و «الله» اش را در ماتحتش فرو کنید.





فروهر یعنی:  پندار نیک... گفتار نیک... کردار نیک
فروهر یعنی: راست گوی و راست تیر انداز.
فروهر یعنی: همهٔ آنهایی که «خون» و «فرهنگ» و «خدا»یی  مشترک دارند و به «الله» «تازیان» نیازی ندارند.


ائمه رولهٔ کاوهٔ آسنگریم..... دینمان آیینمان هَر نیشتمان

اشکهای شوق کژدم به همراه شما دلیر فرزندان آریایی ست

کژدم

۵ نظر:

  1. ترکهای کثیف و راهزنان عثمانی؛ نه تنها به خود ریدند؛ بلکه از ترس به گور «عثمان پاشا» نیز که بنیانگزار کثافتستان راهزنان عثمانی بود نیز ریدند.

    http://www.bbc.co.uk/persian/world/2014/10/141020_l31_turkey_kurds_kobani

    پاسخحذف
  2. zendeh wa payandeh bashand wa in piroozi (nezami wa diplomatic) govaraye wojoodeshan bashad ke esteghameteshan dar tarikhe sarzamine ma kam-hamta mibashad.

    پاسخحذف
  3. دعای خیرنیاکانمان ، حافظ تمامی فرزندان ایران باد.
    امروز بهرام شید بیست و نهم مهرماه سال 12783 آريايي
    برابر با سه شنبه بیست و نهم مهرماه 1393 تازي وبیست و یکم ماه اکتبر 2014ميلادي
    (ا.و.گ.ا)

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. (ا.و.گ.ا) گرامی
      خیزش آریایی پشتیبان شما باد.
      آریایی نه پرستندهٔ اهورا مزدا؛ بلکه کسی است که مانند «اهورا مزدا» شود.
      آریایی یعنی «آفرینندگان»
      آریایی یعنی «نگهبانان» همهٔ اقوام آریایی..
      آریایی یعنی: ویرانگران «پلشتی ها» و حاکمیت تازی پرستان.
      آریایی یعنی حاملان «فرّهٔ ایزدی» و نماد «فروهر».
      همیشه پیروز و جاودانه پاینده باشید.

      کژدم

      حذف
  4. بَهرام در اساطیر کهن هندوآریایی و همچنین در اساطیر زرتشتی ایزد نبرد٬ پیروزی، مردانگی و محافظت کننده آریایی ها در نبردهاست. او درفش دار ایزدان و كشنده ى اژدهاست.
    bahrām
    او نیرومندترین، پیروزمندترین و فرهمندترین ایزد است. بر شرارت دیوان و آدمیان غالب می آید. دشمن عهدشکنان است و آنها را مجازات می کند. اگر به شیوه ای درست او را نیایش کنند، پیروزی می بخشد و نمی گذارد سپاه دشمن وارد سرزمین های آریایی گردد.
    بنا به روایتى بهرام هفتمین امشاسپند است زیرا پس از حمله ى اهریمن به گیتى، امشاسپندان نتوانستند اهریمن را در بند كنند اما بهرام او را گرفت و به نزد اورمزد آورد سپس به دستور او اهریمن را معلق در دوزخ آویخت.
    قدرت بهرام به جنگ و خونریزی و پیروزی نظامی محدود نیست بلکه صفات و ویژگی هایی چون مردانگی ، توانایی جنسی و سلامت و تمامیت جسمی نیز دارد که سیمای وی را پیچیده تر می کند. او توانایی فرزند‌آوری و بازوان نیرومند و تندرستی و دلیری می‌بخشد.
    او همچنین یاور سروش است و هنگامی که سروش روح درگذشتگان را از کالبدشان برمی انگیزد وی را یاری می کند. بهرام در سه روز نخست پس از مرگ تا چهارمین سپیده دم، روح را در سفر به جهان مینوی همراهی و راهنمایی می کند.
    واژه بهرام در متون پارسی میانه به گونه وَرَهْران (Warahrān) یا وَرَهْرام و در اوستا به صورت وِرِثْـرَغْـنَـه (Verethragna) آمده‌است. که نام او به معنای سدشکن (درهم شکننده مقاومت) است که در پهلوی به مفهوم پیشتاز و پیروزگر در آمده است.
    در اوستا آمده است که بهرام آفریده اهورا نیرومند و فرهمند است و نیروی بینایی فوق‌العاده‌ای دارد. او یورش همه دشمنان را، چه جادوان و پریان، و چه کَوی‌ها و کَرَپان‌های ستمگر را در هم می‌شکند، جهان را تازگی و آشتی می‌بخشد و به خوبی آرمان‌ها را بر آورده می‌کند.
    بهرام ایزد جنگ است و تعبیری از نیروی پیشتاز مقاومت ناپذیر پیروزی که به پیکرهای گوناگون زیر تجسم می یابد و هر کدام از این پیکرها نماینده یکی از توانایی ها و نیروهای اوست:

    * تندباد
    * نر گاوی زرین گوش و زرین شاخ
    * اسـب سپیـد زیبـایی با گـوش‌های زرد و ساز و برگ زرین
    * شتر تیز دندانی که که بر زمین پای میکوبد و به پیش میتازد
    * گراز نری خشمگین که با دندان‌های تیز به پیش می‌تازد،
    * مردی پانزده ساله و فروغمند، با چشمانی درخشان و زیبا
    * پرنده «وارَغْـن» که از پایین می‌گیرد و از بالا می‌دَرد و در میان مرغان، تندترین است
    * قوچ دشتی زیبایی با شاخ‌های پیچدار
    * نَر بُـزی جنگی با شاخ‌های سرتیز
    * مردِ شکوهمندی که شمشیری زرکوب و نگارین و زیورآذین در بر داشت

    بهرام به عنوان ایزدی پیروزی‌بخش در ایران باستان بسیار محبوب بود. پس از زرتشت و بویژه از دوره ساسانی به بعد نیز نقش خود را به عنوان حامی مسافران و در راه ماندگان حفظ کرده است. نقش برجسته او در اساطیر زرتشتی مرهون پیوند با «آدور ورهران» یا «آتش بهرام» است. بهرام به ویژه محبوب سربازان بود و شاید این سربازان بودند که آیین نیایش او را به سرزمین های دور مانند روم شرقی و ارمنستان بردند.
    ایزدبهرام تجلی ایندرا خدای کهن هندوآریایی‌های باستانی و دوره ودایی مربوط به پیش از جدایی شاخه های آریایی از یکدیگر است. ما در دوره زرتشتی ایندرا دیگر نه به عنوان ایزد بلكه بصورت دیوی قدرتمند که در برابر اردیبهشت امشاسپند قرار می‌گیرد ظاهر می شود و سرکش و ضد نظم و ترتيب است. ولی تمام خصوصیات مثبت او به عنوان جنگاوری شجاع و پیروز در ایزدبهرام ظاهر می‌گردد.
    در گاهشمار باستانی ایران روز بیستم هر ماه «بهرام روز» و روز سه شنبه هر هفته «بهرام شید» نامیده می شود. بهرام (مارس-مریخ) همچنین ستاره ای از ستارگان هفتگانه و نماد جنگ و خونریزی است . جایگاه بهرام را آسمان پنجم دانسته و اقلیم سوم را به او نسبت داده اند.

    پاسخحذف